lunes, 4 de junio de 2012

Xeometría e Linguas Clásicas: inscrito

A palabra inscrito vén do latín inscriptus, participio pretérito pasivo do verbo inscribere ("inscribir"), formado pola preposición latina in ("en", "no interior de") e o verbo scribere ("escribir"). Scribere ten a raíz indoeuropea skrībh-, que significa "cortar", "separar", "distinguir" ou "raiar", segundo Etimologías de Chile, porque antes da tinta se escribía grabando frescos ou táboas de madeira cubertas de cera.


Polo tanto, inscrito é o que está escrito dentro. Así, un polígono inscrito é no que os vértices pertencen a unha circunferencia exterior (circunscrita) e unha circunferencia inscrita é a que toca o punto medio de cada lado dun polígono circunscrito.




Celia Segade Quintas, 4ºB

No hay comentarios: