Xeometría e Linguas Clásicas: obtusángulo

A palabra obtusángulo provén lo latín obtusus que significa obtuso ou romo, e ao mesmo tempo do verbo obtundere que significa "embotar"; e do substantivo latino angulus, que significa ángulo. Un triángulo obtusángulo é aquel no que a lonxitude dos seus ángulos supera os 90º, é dicir, a un ánguo recto.

Algunhas das palabras relacionadas son obtuso, obturador, obstrucción e co sufixo ángulo, moitos términos matemáticos; como triángulo e acutángulo, entre outros.

Imaxe: Kalipedia
Natalia Sotelo Enríquez 4ºB