viernes, 13 de febrero de 2009

Latín e cartas de amor no día de San Valentín


Verona, a cidade de Romeo e Xulieta, alberga o libro máis antigo para aprender a escribir cartas de amor, un códice do século XII escrito por un clérigo chamado Guido.

Segundo publica o diario "La Repubblica" (testo originale), uns investigadores da Universidade de Siena atoparon o manuscrito na Biblioteca Capitular desta cidade do norte de Italia cando buscaban libros de retórica inéditos en arquivos italianos e españois.

O texto, chamado "Modi dictaminum", está en escrito en latín e sobre pergamiño, e contén consellos para todo tipo de cartas, entre elas as de amor, que ocupan todo o cuarto capítulo.

Devanditas recomendacións van desde encomiar a beleza da amada comparándoa con pedras preciosas até facer referencia a versións mitolóxicas da parella de namorados, como Paris e Helena de Troia.

Ensínase desta forma tanto a maneira en que a muller debe escribir ao marido como o modo en que deben facelo os amantes, como presentarse á amada e como despedirse.

O autor aconsella tamén figuras retóricas que indiquen a incapacidade para expresar o que sente, como: "cuán profundamente ámoche non podería expresalo con palabras, nin aínda que todos os membros do meu corpo puidesen falar".

Despedirse con "tantos saúdos como peixes hai no mar" ou "como flores trae o verán", referirse á amada dicindo que "a vosa beleza sabe", "a vosa dozura coñece" e "xa é coñecido á vosa nobreza" ou falar dos momentos felices con expresións como "o ánimo non soporta tanta felicidade" son outros dos consellos do manual.

Pero non todo nel é puramente platónico, senón que se alude tamén ao amor físico: bicos, abrazos e desexo. Para ilustrar os seus ensinos, o clérigo utiliza exemplos, como ocorre cos manuais modernos, e moitos deles son parte da correspondencia dos condes de Guidi, que naquel momento dominaban parte do actual territorio das rexións de Toscana e Emilia-Romaña.

Unha destas epístolas podería ser, segundo os estudiosos, a primeira carta medieval de amor de que se ten constancia. Nela, un nobre de quen só se coñece que o seu nome empezaba por "G" escribe á súa muller, Imilde, desde a cidade de Pisa.

Aínda que o inicio da misiva non é dun contido especialmente romántico -"quero que saibas que por graza do Señor atópome en Pisa, que estou ben e que vendín toda a mercadoría"-, noutras partes, G. diríxese así á súa esposa: "O teu afecto, amiga miña docísima, sabe que polo perfume do teu amor non me negaría a escalar montes ou a atravesar a nado mares, e mesmo afrontar perigos de morte".

15 comentarios:

Anónimo dijo...

Todo todo igualito que ahora no crees?.
Me encanta tu blog multilingüe.
Vamos del latín al gallego pasando por el inglés y el italiano si se tercia, genial¡¡¡¡¡. Orzowei.

Anónimo dijo...
Este comentario ha sido eliminado por un administrador del blog.
Anónimo dijo...

Wave teacher ther is a god who was loading with the world in the back









xacobo

Anónimo dijo...
Este comentario ha sido eliminado por un administrador del blog.
Anónimo dijo...

Hi! I'm Álvaro, and my god is Cronus: Father of Zeus and the Olympian gods and goddesses, called Saturn by the Romans.
In the picture I can see a woman (I think Rhea) giving to Cronus a baby.

Anónimo dijo...

eres mas seduce madres que Edipo


:)


viVA Domenech

Anónimo dijo...

el de edipo



es mio...Araan

Anónimo dijo...

Hay amada mia volveria los infiernos para volverte a ver como por solo un segundo de mi tiempo eterno y bragil a la vez. Yo Horfeo y tu Huricidices, amantes hasta el fin, tu belleza es terna y nunca me respistire a ti.

Olaya!

Anónimo dijo...

Eres tan listo y audaz como Icaro

Anónimo dijo...

Eres más bella que Helena y Afrodita juntas.

Anónimo dijo...

Un chico a una chica le puede decir:
Eres tan importante para mi que si me dejas como hizo Eneas con Dido la historia acabaría con el mismo final.

De Lara!!

Anónimo dijo...

Eres más ágil y valiente que Aquiles.

Eres más seductora que Afrodita.

Anabel.

Anónimo dijo...

Soy tu admiradora secreta antia xD

Si tubieras una gemela se llamaria afrodita.

Hiciste un test de inteligencia y medio mundo se revoluciono creyendo q Atenea seguia viva.

Eres mas ligon q ceus y mas sadisfactorio q priapo.

Si yo fuera troya y tu fueras grecia dejaria q las llamaradas imbadieran mi cuerpo.

Cada vez q estoy contigo la gente me ve como efesto me envidia por estar con afrodita y yo me siento como Dioniso.

gamma dijo...

tal como haria Medusa, con tu mirada has vuelto piedra mi corazón, emprendamos una aventura fugandonos como hicieron Paris y Helena(solo que esta vez con mas sexo y sin ninguna guerra por el medio)

Unknown dijo...

Si mi nombre es amor,el tuyo es eternidad.
Pues la fidelidad no conocida por dioses para siempre sellada estaría.
Como Paris y Helena,
nuestro amor a toda adversidad se enfrentaría.
Como Dido y Eneas, si nos separáramos la vida acabada estaría.
Si yo me llamara amor,tu te llamarías eternidad.